Tłumacz i jego pisarz. Spotkanie z Hendrikiem Lindepuu i Ryszardem Krynickim

Prowadzenie: Magdalena Pytlak

Zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu prezentującego osobowości światowej literatury odwiedzające Kraków i goszczące w Pałacu Potockich w ramach programu rezydencji Krakowa Miasta Literatury UNESCO.

Listopadowym rezydentem KMLU jest Hendrik Lindepuu, który spędzi w Pałacu Potockich miesiąc w ramach rezydencji dla tłumaczy i tłumaczek. Spotkanie z udziałem tłumacza i poety Ryszarda Krynickiego będzie okazją do poznania kulisów pracy i współpracy niezwykłych ludzi pióra.

Zapraszamy!

Hendrik Lindepuu należy do najwybitniejszych tłumaczy przybliżających literaturę polską czytelnikom z zagranicy. W jego przekładach ukazało się w Estonii ponad 60 książek, przełożył także 70 sztuk teatralnych. Lindepuu to prawdziwy człowiek-instytucja. W dużej mierze to dzięki niemu współczesna literatura polska jest obecna w Estonii, nie tylko bowiem ją tłumaczy, lecz także od 2003 roku wydaje w oficynie Hendrik Lindepuu Kirjastus. Na język estoński przekładał tak wybitnych autorów, jak Witold Gombrowicz, Zbigniew Herbert, Czesław Miłosz, Sławomir Mrożek, Zofia Nałkowska, Bruno Schulz czy Stanisław Ignacy Witkiewicz. W swym dorobku ma ponadto przekłady ze współczesnej prozy i reportażu – tłumaczył m.in. dzieła Bronki Nowickiej, Olgi Tokarczuk, Małgorzaty Rejmer, Witolda Szabłowskiego i Marcina Świetlickiego.

Karierę tłumaczeniową rozpoczął od przekładów sztuk teatralnych. To właśnie zainteresowanie polskim teatrem i filmem sprawiło, że wiosną 1984 roku kupił podręcznik do nauki języka polskiego. Już trzy lata później językiem polskim posługiwał się na tyle biegle, że zaczął tłumaczyć – w marcu 1988 roku odbyła się estońska prapremiera sztuki Ireneusza Iredyńskiego Żegnaj, Judaszu w jego przekładzie.

Ponieważ estońskie wydawnictwa rzadko publikują polską literaturę, Hendrik Lindepuu w 2002 roku założył własne, jednoosobowe wydawnictwo, by móc wydawać jej przekłady na estoński. Dotychczas ukazało się już 52 książek. Tłumaczenia literatury polskiej na estoński, publikowane przez Hendrika Lindepuu, są recenzowane we wszystkich najważniejszych estońskich mediach.

Ogromnym uznaniem cieszą się jego przekłady poezji. W 2009 roku za Wiersze wybrane Tadeusza Różewicza i inne przekłady estońska Fundacja Kultury przyznała Hendrikowi Lindepuu doroczną Nagrodę Literacką Kultuurkapital, najwyższą w Estonii nagrodę literacką. W roku 2015 był jednym z pięciu laureatów estońskiej nagrody państwowej w dziedzinie kultury i sztuki za osiągnięcia twórcze w roku 2014. Rzeczypospolita Polska przyznała Hendrikowi Lindepuu za jego zasługi Złoty Krzyż Zasługi (2005) i Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi (2009).

Ryszard Krynicki – poeta pokolenia 1968, zwanego przez krytykę literacką Nową Falą. Jeden z prekursorów niezależnego ruchu wydawniczego. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych związany w ruchem opozycji demokratycznej w Polsce. Sygnatariusz Listu 59 (1975). Objęty zakazem druku w 1976-1980; od tego czasu (do 1989) publikował swoje książki tylko w drugim obiegu oraz w wydawnictwach emigracyjnych. Brał udział w pracach redakcyjnych pierwszego polskiego niezależnego kwartalnika literackiego „Zapis”. W latach 1982-1988 współredagował w Poznaniu podziemne pismo członków i sympatyków Solidarności „Obserwator Wielkopolski”. W tym czasie organizował też pokazy malarstwa i grafiki w domowej galerii bez miejsca. Współzałożyciel Wydawnictwa a5 (1988), od 1991 r. redaguje serię poetycką „Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5”. W kwietniu 1998 przeprowadził się z Poznania do Krakowa.

Debiutował w 1968 r. arkuszem poetyckim Pęd pogoni, pęd ucieczki, aczkolwiek za właściwy debiut uważa wydany rok później Akt urodzenia. Tłumaczy poetów języka niemieckiego, głównie Nelly Sachs (Rozżarzone zagadki , 2006) i Paula Celana (zredagował dwujęzyczne wydanie Utworów wybranych tego poety, opublikowane w latach 1998, 2003 przez Wydawnictwo Literackie), a także Bertolta Brechta i Rainera Kunze, których wybory wierszy opublikował w Niezależnej Oficynie Wydawniczej NOWA. Przygotowuje do druku osobistą antologię współczesnej poezji niemieckiego obszaru językowego. Laureat m.in. niezależnej Nagrody Poetów (1975), Nagrody im. Kościelskich (1976), Nagrody Fundacji Jurzykowskiego (1989) i Nagrody Friedricha Gundolfa (2000). Stypendysta DAAD ( Berliner Künstlerprogramm) w Berlinie (1993). Członek – korespondent Akademii Sztuk Pięknych w Monachium i Saskiej Akademii Sztuk w Dreźnie.

Magdalena Pytlak – absolwentka filologii słowiańskiej UJ (2005) oraz studiów doktoranckich afiliowanych przy Katedrze UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową UJ. W roku 2010 obroniła doktorat Polifoniczność w przekładzie. O tym jak Polacy i Bułgarzy czytają „Biesy” Fiodora Dostojewskiego. W Instytucie Filologii Słowiańskiej UJ pracuje od 2008 roku.

Spotkanie transmitowane będzie również na profilach FB Pałacu Potockich i KMLU.